ഇന്നീ മഴയുടെ അവാച്യ സംഗീതം കേള്ക്കെ
എന്റെമനമേതോ ഗതകാലസ്മ്രുതികളിലുണരുന്നു
ഈ ഓര്മ്മകളുടെ തീരത്തു ഞാനറിയുന്നു
മഞ്ഞുപോല് മന്ത്രിക്കും നിന് സ്വരങ്ങള്
മനസ്സിന്റെ മണിമുറ്റത്തൊരു മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ
കുളിരണിഞ്ഞെത്തിയ നിന് നിസ്സ്വനങ്ങള്
മനസ്സിലൊരു മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടുപോല്
കാത്തുവെച്ച മധുരമാം പ്രണയ നിമിഷങ്ങളില്
തളിരുടുന്നൊരാ ജീവിത സ്പന്ധനങ്ങളും
മൂകസന്ധ്യയില് നീയോടിയെത്തുമ്പോള്
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു നിന് ഹൃദയതാളവും
എങ്കിലും ഏതൊ നിമിഷത്തിന് ക്രൂരതയില്
നമ്മളിന്നു രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളിലായിരിക്കുന്നു
മനസ്സില് മോഹങ്ങള് തുളുമ്പുമീ നിമിഷത്തില്
മായാതെ നില്പ്പൂ നീയെന്ന പനി നീര്പ്പൂവും
നിന്റെ ചുണ്ടിലെ തേന്കണങ്ങളും
എങ്കിലുമെന്തേ നമ്മളിന്നു തനിച്ചായി
സ്വന്തമെന്നോര്ത്തു ഞാന് നെഞ്ചോടു ചേര്ത്ത
നീയിന്നെന്നെ കാത്തുനില്ക്കാതകന്നിരിക്കുന്നു
അനന്തതക്കര്ഥം നല്കുന്നയീ വാനിനു കീഴെ
ഏകാന്തമെന് രാവുകളിന്നും നിന്നെ തേടുകയാണ്
നിന്റെ പദനിസ്വനത്തിനായ് കാതോര്ക്കുകയാണ്
No comments:
Post a Comment