എന്റെ വരികള്‍
പലരും പറയുന്നു
ഞാന്‍ കവിതയെഴുതുമെന്ന്
മറ്റു ചിലര്‍ “കട്ട് ആന്റ് പേയ്സ്റ്റ്” ആണെന്ന്
അവരോടെനിക്ക് ആത്മാര്‍ത്ഥതയുണ്ട്
മനസ്സില്‍ തോന്നുന്നതവര്‍ തുറന്നു പറയുന്നല്ലൊ
എന്റെ മനസ്സിനെ മദിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍
പൊടിപ്പും തൊങ്ങലുമായ് ഞാന്‍
കടലാസ്സില്‍ കുറിക്കുന്ന
വാക്കുകളുടെ കൂമ്പാരങ്ങളാണോ
എന്റെ കവിതകള്‍.............???
എങ്കിലെന്റെ പ്രിയ വരികളെ,
അല്ലെങ്കിലെന്റെ മോഹങ്ങളേ....
നിങ്ങലോടെനിക്ക് സ്നേഹമാണ്
ജീവിതത്തില്‍ ഞാനിന്നും നിസ്സഹായനാണ്
എന്റെ നശ്വര ആശയങ്ങള്‍
ഞാനാരോട് പറയും..........???
ആയിരമായിരം സ്വപ്നങ്ങള്‍ ചിരകറ്റുവീണു
ഞാനിന്ന് കൂരിരുട്ടിന്റെ
കാരാഗൃഹത്തില്‍ അകപ്പെട്ടവനാണ്
ഇവിടെയെനിക്കെന്നും ആശ്രയം
വികലമായ നിങ്ങള്‍മാത്രം.................
Thursday, November 27, 2008
ഓരോ ഭ്രാന്തുകള്‍.........
ഓരോ ഭ്രാന്തുകള്‍.........
വര്‍ണ്ണ ശലഭങ്ങളെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ച്
പടിഞ്ഞാറ്റിലെ പൂക്കാതിരുന്നൊരാ
കണിക്കൊന്നചോട്ടില്‍
ഓര്‍ഗാനിക് കെമിസ്റ്റ്രിയുടെ
താളുകള്‍ മറച്ചിരുന്നപ്പോഴെന്നെ നോക്കി
കൊഞ്ഞനം കുത്തിയ, അന്തിച്ചോപ്പിലലിഞ്ഞ
സൂര്യന്റെ കനല്‍ക്കണ്ണുകളില്‍
രക്തക്കറ പുരണ്ടിറുന്നുവോ........????
റെയില്‍പ്പാളത്തിനു നടുവിലൂടെ
വെറുതെ നടന്നപ്പോള്‍ , പിടിച്ചു മാറ്റിയ
അപരിചിതരെ നോക്കി
കൊഞ്ഞനം കുത്തിയാലോ.......???
അല്ലെങ്കിലൊന്നു കൂക്കിയാര്‍ത്താലോ........???
അവരെന്തു കരുതി ?
ആത്മഹത്യക്കൊരുങ്ങുന്ന ഭീരുവായ
പൈങ്കിളി പയ്യന്റെ ഭ്രാന്തെന്നോ........??
കടല്‍ക്കരയിലെ പൂഴിമണലില്‍ വെറുതെ
കോറിക്കുറിച്ച വരകളും, നിരര്‍ത്ഥമായ്
നിര്‍മ്മിച്ച രൂപവും കടലമ്മ മായ്ച്ചതെന്തേ....????
കാറ്റും, കടലും, ശലഭവും പൂക്കളു-
മെല്ലാം എന്നോട് പരിഭവിക്കുകയാണോ....?
അവര്‍ മാത്രമോ.......????
ഭാരമോഴിഞ മനസ്സില്‍ നേര്‍മ്മയുടെ നിറക്കൂട്ടുകളുമായ്,
പരീക്ഷാ ഹാളിലെത്തിയപ്പോള്‍
ചോദ്യക്കടലാസ്സും എന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു
എഴുതാനൊന്നുമില്ലാതെ പൂജ്യം വെട്ടിക്കളിച്ചപ്പോള്‍
അവിടിരുന്ന മാഷും കണ്ണുരുട്ടിക്കാണിക്കുന്നു
ഉത്തരക്കടലാസ്സു ചുരുട്ടികൂട്ടി മാഷെയെറിഞ്ഞാലോ....???
പക്ഷെ, വെറുതെ ചിരിച്ചു,
ഒടുവിലാ പഴയ റെയില്‍പ്പാളങ്ങള്‍ക്കു
നടുവിലൂടെ വീണ്ടും നടന്നു ഞാന്‍
വെറുതെ
ഇന്നും തീരാത്ത അതേ നടത്തം..........
വര്‍ണ്ണ ശലഭങ്ങളെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ച്
പടിഞ്ഞാറ്റിലെ പൂക്കാതിരുന്നൊരാ
കണിക്കൊന്നചോട്ടില്‍
ഓര്‍ഗാനിക് കെമിസ്റ്റ്രിയുടെ
താളുകള്‍ മറച്ചിരുന്നപ്പോഴെന്നെ നോക്കി
കൊഞ്ഞനം കുത്തിയ, അന്തിച്ചോപ്പിലലിഞ്ഞ
സൂര്യന്റെ കനല്‍ക്കണ്ണുകളില്‍
രക്തക്കറ പുരണ്ടിറുന്നുവോ........????
റെയില്‍പ്പാളത്തിനു നടുവിലൂടെ
വെറുതെ നടന്നപ്പോള്‍ , പിടിച്ചു മാറ്റിയ
അപരിചിതരെ നോക്കി
കൊഞ്ഞനം കുത്തിയാലോ.......???
അല്ലെങ്കിലൊന്നു കൂക്കിയാര്‍ത്താലോ........???
അവരെന്തു കരുതി ?
ആത്മഹത്യക്കൊരുങ്ങുന്ന ഭീരുവായ
പൈങ്കിളി പയ്യന്റെ ഭ്രാന്തെന്നോ........??
കടല്‍ക്കരയിലെ പൂഴിമണലില്‍ വെറുതെ
കോറിക്കുറിച്ച വരകളും, നിരര്‍ത്ഥമായ്
നിര്‍മ്മിച്ച രൂപവും കടലമ്മ മായ്ച്ചതെന്തേ....????
കാറ്റും, കടലും, ശലഭവും പൂക്കളു-
മെല്ലാം എന്നോട് പരിഭവിക്കുകയാണോ....?
അവര്‍ മാത്രമോ.......????
ഭാരമോഴിഞ മനസ്സില്‍ നേര്‍മ്മയുടെ നിറക്കൂട്ടുകളുമായ്,
പരീക്ഷാ ഹാളിലെത്തിയപ്പോള്‍
ചോദ്യക്കടലാസ്സും എന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു
എഴുതാനൊന്നുമില്ലാതെ പൂജ്യം വെട്ടിക്കളിച്ചപ്പോള്‍
അവിടിരുന്ന മാഷും കണ്ണുരുട്ടിക്കാണിക്കുന്നു
ഉത്തരക്കടലാസ്സു ചുരുട്ടികൂട്ടി മാഷെയെറിഞ്ഞാലോ....???
പക്ഷെ, വെറുതെ ചിരിച്ചു,
ഒടുവിലാ പഴയ റെയില്‍പ്പാളങ്ങള്‍ക്കു
നടുവിലൂടെ വീണ്ടും നടന്നു ഞാന്‍
വെറുതെ
ഇന്നും തീരാത്ത അതേ നടത്തം..........
Wednesday, November 26, 2008
ഓര്‍മ്മകളുടെ തീരത്ത്................
ഓര്‍മ്മകളുടെ തീരത്ത്................
ഇന്നീ മഴയുടെ അവാച്യ സംഗീതം കേള്‍‍ക്കെ
എന്റെമനമേതോ ഗതകാലസ്മ്രുതികളിലുണരുന്നു
ഈ ഓര്‍മ്മകളുടെ തീരത്തു ഞാനറിയുന്നു
മഞ്ഞുപോല്‍ മന്ത്രിക്കും നിന്‍ സ്വരങ്ങള്‍
മനസ്സിന്റെ മണിമുറ്റത്തൊരു മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ
കുളിരണിഞ്ഞെത്തിയ നിന്‍ നിസ്സ്വനങ്ങള്‍
മനസ്സിലൊരു മയില്‍പ്പീലിത്തുണ്ടുപോല്‍
കാത്തുവെച്ച മധുരമാം പ്രണയ നിമിഷങ്ങളില്‍
തളിരുടുന്നൊരാ ജീവിത സ്പന്ധനങ്ങളും
മൂകസന്ധ്യയില്‍ നീയോടിയെത്തുമ്പോള്‍
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു നിന്‍ ഹൃദയതാളവും
എങ്കിലും ഏതൊ നിമിഷത്തിന്‍ ക്രൂരതയില്‍
നമ്മളിന്നു രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളിലായിരിക്കുന്നു
മനസ്സില്‍ മോഹങ്ങള്‍ തുളുമ്പുമീ നിമിഷത്തില്‍
മായാതെ നില്‍പ്പൂ നീയെന്ന പനി നീര്‍പ്പൂവും
നിന്റെ ചുണ്ടിലെ തേന്‍കണങ്ങളും
എങ്കിലുമെന്തേ നമ്മളിന്നു തനിച്ചായി
സ്വന്തമെന്നോര്‍ത്തു ഞാന്‍ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത
നീയിന്നെന്നെ കാത്തുനില്‍ക്കാതകന്നിരിക്കുന്നു
അനന്തതക്കര്‍ഥം നല്‍കുന്നയീ വാനിനു കീഴെ
ഏകാന്തമെന്‍ രാവുകളിന്നും നിന്നെ തേടുകയാണ്
നിന്റെ പദനിസ്വനത്തിനായ് കാതോര്‍ക്കുകയാണ്
ഇന്നീ മഴയുടെ അവാച്യ സംഗീതം കേള്‍‍ക്കെ
എന്റെമനമേതോ ഗതകാലസ്മ്രുതികളിലുണരുന്നു
ഈ ഓര്‍മ്മകളുടെ തീരത്തു ഞാനറിയുന്നു
മഞ്ഞുപോല്‍ മന്ത്രിക്കും നിന്‍ സ്വരങ്ങള്‍
മനസ്സിന്റെ മണിമുറ്റത്തൊരു മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ
കുളിരണിഞ്ഞെത്തിയ നിന്‍ നിസ്സ്വനങ്ങള്‍
മനസ്സിലൊരു മയില്‍പ്പീലിത്തുണ്ടുപോല്‍
കാത്തുവെച്ച മധുരമാം പ്രണയ നിമിഷങ്ങളില്‍
തളിരുടുന്നൊരാ ജീവിത സ്പന്ധനങ്ങളും
മൂകസന്ധ്യയില്‍ നീയോടിയെത്തുമ്പോള്‍
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു നിന്‍ ഹൃദയതാളവും
എങ്കിലും ഏതൊ നിമിഷത്തിന്‍ ക്രൂരതയില്‍
നമ്മളിന്നു രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളിലായിരിക്കുന്നു
മനസ്സില്‍ മോഹങ്ങള്‍ തുളുമ്പുമീ നിമിഷത്തില്‍
മായാതെ നില്‍പ്പൂ നീയെന്ന പനി നീര്‍പ്പൂവും
നിന്റെ ചുണ്ടിലെ തേന്‍കണങ്ങളും
എങ്കിലുമെന്തേ നമ്മളിന്നു തനിച്ചായി
സ്വന്തമെന്നോര്‍ത്തു ഞാന്‍ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത
നീയിന്നെന്നെ കാത്തുനില്‍ക്കാതകന്നിരിക്കുന്നു
അനന്തതക്കര്‍ഥം നല്‍കുന്നയീ വാനിനു കീഴെ
ഏകാന്തമെന്‍ രാവുകളിന്നും നിന്നെ തേടുകയാണ്
നിന്റെ പദനിസ്വനത്തിനായ് കാതോര്‍ക്കുകയാണ്
Subscribe to:
Posts (Atom)
.jpg)
